ಮಿತ್ರ....
ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಈ ಎರಡಕ್ಷರಕ್ಕೆ ಬೆಲೆ ಇದ್ದೇ ಇದೆ.ಅದು ಅವನ ಬದುಕಿನ ನೋವನ್ನು ತಣಿಸಲು,ನಲಿವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ.ಆತ ಪ್ರಾಣದ ಗೆಳೆಯ , ಜೀವದ ಒಡನಾಡಿ...
ಮಿತ್ರನಿಗಾಗಿ ತನ್ನ ಹಿತವನ್ನು ಬಲಿಕೊಡುವ ಮಂದಿ ಎಷ್ಟಿಲ್ಲ...? ಆತ ತನ್ನ ನೋವನ್ನು ಸಮಾಧಾನಿಸಿದ ಎಂಬ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರಾಣದ ಹಂಗು ತೊರೆದು ಸಹಾಯ ಮಾಡುವವರು ಎಷ್ಟು ಜನ?.ಊಟದ ಸಮಯ ಮೀರಿದರೂ ಆತ ದೂರ ದೂರಿನಿಂದ ಇನ್ನೇನು ಬರುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಕಾಯುತ್ತಾ ಕೂರುವವರು ಎಷ್ಟು ಮಂದಿ?.ಆತ ಮಾಡಿದ ಸಾಧನೆಯನ್ನು ಹತ್ತಾರು ಮಂದಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಿಕೊಂಡು ಖುಷಿ ಪಡುವ ಮಂದಿ ಎಷ್ಟಿಲ್ಲ?.ಅವನ ವಿಶಿಷ್ಠ,ವಿಶೇಷವಾದ ಸಾಧನೆಗೆ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸಿ ಬೆನ್ನು ತಟ್ಟುವವರು ಎಷ್ಟಿದ್ದಾರೆ?.ಆತ ಹೇಳಿದ ಕೆಲಸವನ್ನು ಪ್ರತಿಫಲಾಪೇಕ್ಷೆಯಿಲ್ಲದೆ ಮಾಡುವ ಮಂದಿ ಎಷ್ಟಿಲ್ಲ......?..
ಇದೆಲ್ಲವೂ "ಗೆಳೆಯ" ಎನ್ನುವ ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ತಾನೆ..?.ಇದು ಎರಡು ಸಮಾನ ಮನಸ್ಕರ ನಡುವಿನ ಭಾಂಧವ್ಯ.ಅವಿನಾಭಾವ ನಂಟು.....
ಆ ಒಂದು ಶಬ್ದದ ನಡುವೆ ಯಾವುದೇ ವಿರೋಧ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳು ಬರಬಾರದು.ಇಲ್ಲಿ ಇನ್ನೊಂದು ಅಂಶ ನೋಡಿ."ಗೆಳೆಯ"ನಿಗೆ ವಯಸ್ಸಿನ ಮಿತಿಯಿಲ್ಲ.ಆದು "ಸಮಾನ" ಮನಸ್ಕರ ಕೂಟ.ಹಾಗಾಗಿ ಅಲ್ಲೊಂದು ನಿರಂತರ ಹರಿವು ಇರುತ್ತೆ.ಅದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಮುಕ್ತವಾತಾವರಣ ಇರುತ್ತೆ.ಅನಿಸಿದ್ದನ್ನು ಮುಕ್ತವಾಗಿ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವ ಅವಕಾಶ ಇರುತ್ತೆ.ಅದು ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆ ಅಸಾಧ್ಯ.ಹಾಗಾಗಿ ಮಿತ್ರ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬನ ಬದುಕಿನಲ್ಲೂ "ಹತ್ತಿರ"ವಾಗುತ್ತಾನೆ.ಅದಕ್ಕೆ ಅಲ್ವೇ ಹಿರಿಯರು ಹೇಳಿದ್ದು ತಂದೆ ಮಕ್ಕಳು ಮಿತ್ರನಂತಿರಬೇಕು ಎಂದು..?.
ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಹೀಗಾಗುತ್ತೆ.
"ಮಿತ್ರ"ರ ವಲಯದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಮತ್ಸರ ನುಗ್ಗಿಹೋದರೆ,ಅಹಂ ಶುರುವಾದರೆ ಅದು ಅಪಾಯಕಾರಿಯಾಗಿ ಸಾಗುತ್ತದೆ.ಕೊನೆಗೆ ಅದು ಮಿತ್ರನ ಅದ:ಪತನಕ್ಕೇ ಹಾತೊರೆಯುತ್ತದೆ. ಇದು"ವಿಶ್ವಾಸ ದ್ರೋಹ"?.ಅದುವೇ ಗೆಳೆಯನಿಗೆ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕನಾದರೆ ಮಿತ್ರನ ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು, ಆತನ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಾದ ದೋಷಗಳನ್ನು ಹೇಳಿದರೆ ಆತನು ಪರಿಪೂರ್ಣನಾಗುವುದು ಸಾಧ್ಯ.
ಇನ್ನೂ ಒಂದಾಗುತ್ತೆ.
ಆತ ಎಲ್ಲೆಡೆ ಮಿತ್ರ.. ಮಿತ್ರ.. ಅಂತಾನೇ ಹೇಳ್ತಾನೆ.ಆದ್ರೆ ಅಂತರ್ಯದಲ್ಲಿ ಕಿಂಚಿತ್ ಕೂಡಾ ಆ 'ಭಾವ' ಕಾಣಿಸುವುದೇ ಇಲ್ಲ.ಇದು ಯಾರಿಗೆ ತಾನೆ ಬೇಸರವಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಹೇಳಿ...?
"ಗೆಳೆಯ" ಯಾವತ್ತೂ ಪ್ರಾಣದ ಗೆಳೆಯನೇ.ಆತ ಬದುಕಿನ ಶಿಲ್ಪಿ ಎಂದರೂ ತಪ್ಪಲ್ಲ.ನಮ್ಮ ಅಂತರ್ಯವನ್ನು ಆತ ಬೆಳಗಬಲ್ಲ ಹಾಗಾಗೇ ಉತ್ತಮ ಗೆಳೆಯ ಇದ್ದರೆ ಬದುಕು ಉತ್ತಮವಾಗಬಹುದಲ್ವೇ......
ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್‌ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ